• jaczka wych. z użycia 1. [wierzchnie okrycie, marynarka, kaftan]: Siedli do czołna, wuja seblykł jaczke i położył ją na łónie tej istnej. Właśnie przesiodoł sie na Kaponierze, jak poczuł nagle, że go któś ciągnie za jaczke. Ja choćbym do Was jechała, to nie mam w czym. Nie mam porządnej jaczki, trzewiki też mam kiepskie, jak żebrak nie mogę jechać. [...] więc chyba pojechała do Katowic, spakowała spódnice, jaczki, chustki. Białe spodnie obcisłe jak pończochy, ciasna jaczka upstrzona orderami. Coś psiakrew tkwiło, [...] co takim cholernym zapałem ogarnęło znienacka nasze młode serca, że chciały żarem przepalić nam jaczki. Na przykład klientka zwracała się do sprzedawczyni: Proszę o siwą jaczkę albo o jakąś kostiumkę. 2. [kaftanik niemowlęcy]: Pielęgniarka podarowała jej niedużą poduszkę, ktoś inny jaczkę, ktoś koszulkę itd.

sieci społecznościowe